Επιμονή 2.000 ετών

του Δρ. Αποστόλη Κρητικόπουλου*
Το Ισραήλ εορτάζει τα 70 χρόνια ανεξαρτησίας του. Οι Εβραίοι, μετά από σχεδόν δύο χιλιετίες περιπλάνησης της διασποράς τους σε όλη την Ευρώπη, την Μικρά Ασία, την Βόρεια Αφρική και την Αραβία, κατάφεραν να επιστρέψουν στην Γη των προγόνων τους την Παλαιστίνη, και να θέσουν τέλος στην εξορία τους που είχε ξεκινήσει κατά την διάρκεια των Ιουδαιορωμαϊκών πολέμων από το 66 μ.Χ.
Πώς όμως κατάφεραν τόσους αιώνες να διατηρήσουν την Εθνική τους ταυτότητα και να μην αλλοιωθούν ή να αφομοιωθούν και να εξαφανιστούν, από τους τοπικούς πληθυσμούς των χωρών που κατοικούσαν; Πού βρήκαν την δύναμη να κρατήσουν τους δεσμούς αίματός τους, τις παραδόσεις τους, τις αξίες τους, την γλώσσα τους, την Ιουδαϊκή θρησκεία τους; Και τα συντήρησαν αναλλοίωτα όλα τα προηγούμενα, ενώ ζούσαν πολλές φορές σε ιδιαίτερα εχθρικά περιβάλλοντα και κυβερνήσεις που τους αντιμετώπιζαν με έκδηλη καχυποψία.

Πώς όμως κατάφεραν τόσους αιώνες να διατηρήσουν την Εθνική τους ταυτότητα και να μην αλλοιωθούν ή να αφομοιωθούν και να εξαφανιστούν, από τους τοπικούς πληθυσμούς των χωρών που κατοικούσαν; Πού βρήκαν την δύναμη να κρατήσουν τους δεσμούς αίματός τους, τις παραδόσεις τους, τις αξίες τους, την γλώσσα τους, την Ιουδαϊκή θρησκεία τους; Και τα συντήρησαν αναλλοίωτα όλα τα προηγούμενα, ενώ ζούσαν πολλές φορές σε ιδιαίτερα εχθρικά περιβάλλοντα και κυβερνήσεις που τους αντιμετώπιζαν με έκδηλη καχυποψία.
Ο λόγος είναι απλός. Οι Εβραίοι πίστευαν σε ένα και μοναδικό στόχο, την επιστροφή τους στην Πατρίδα τους. Βαθιά μέσα τους όλοι γνώριζαν ότι κάποτε, αυτοί ή οι απόγονοί τους θα επιστρέψουν στο Ισραήλ. Όσες αναποδιές και δυσκολίες αντιμετώπισαν ως διεσπαρμένος λαός, δεν τους κλόνισαν και δεν ξέχασαν ποτέ την Εθνική τους ταυτότητα που τους έδενε άρρηκτα με τον ιερό στόχο. Έναν στόχο εμφυσημένο από τους προγόνους τους, που πολεμούσαν τους Ρωμαίους ακόμα και τότε (66 μ.Χ.) για Εθνική ανεξαρτησία.
Μόνο παράδειγμα μπορούμε να πάρουμε ως Έλληνες από αυτή την τιτάνια Δισχιλιετή επιμονή των Εβραίων. Καμία ντροπή ή χλευασμός για την ιστορική παρακαταθήκη που μας έχουν αφήσει οι πρόγονοι μας που εκδιώχθηκαν από τις χαμένες πατρίδες μας. «Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας θα είναι!». Αυτή η φράση, οδηγεί όλους εμάς τους Πατριώτες, που χαμογελάμε με νόημα όταν ακούμε τους Τούρκους να ισχυρίζονται ότι «θα μας πετάξουν στην θάλασσα» ή σε συζητήσεις με απάτριδες αριστερούς και ελευθεριακούς ακούμε την άνανδρη ενδοτική φράση «αν γίνει πόλεμος, εγώ θα φύγω από την Ελλάδα να σωθώ». Μόνο δύναμη μπορεί να μας δίνει αυτή η επιταγή για την επανάκτηση της Πόλης, της Βορείου Ηπείρου, της Ιωνίας, του Πόντου και άλλων πατρίδων, που έρχεται από τα βάθη των αιώνων, και έχει δεθεί με το Ελληνικό μας θαρραλέο πνεύμα.
Χρόνια Πολλά Ισραήλ.

*Γραμματέας Οικονομικών Νέας Δεξιάς