Προσοχή, φασίστες!

*του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Ή Γιορτή των Εθνών, του Κινήματος της Ευρώπης των Εθνών και της Ελευθερίας, τελείωσε και ήταν μία δυνατή εμπειρία.
Ήταν ωραίο να μπαίνω στο Παλαί πίσω από την Σημαία μας που εισήλθε πρώτη υπό το ασταμάτητα χειροκρότημα ενός ενθουσιώδους μεγάλου πλήθους Γάλλων φίλων.
Στην παρέμβαση μου έθεσα με έμφαση το ζήτημα των δύο ομήρων στρατιωτικών μας, τον δουλεμπορικό ρόλο του κράτους συμμορία του Ερντογάν, την συνεχιζόμενη κατοχή του 40% μιας ευρωπαϊκής χριστιανικής χώρας, της Κύπρου.
Ζήτησα αλληλεγγύη και συστράτευση. Μίλησα αλλά μίλησαν κι άλλοι, ηγέτες από άλλες χώρες για την αντιευρωπαϊκή πολιτική της ΕΕ, που ενθαρρύνει τον ισλαμικό εποικισμό και επιτίθεται στην χριστιανική ταυτότητα των Εθνών μας, υπηρετώντας τον Σόρος, το απρόσωπο χρήμα και την ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση.

Είναι σαφές ποιοι είναι οι ολοκληρωτικοί, οι ακραίοι, οι αληθινοί φασίστες. Αυτοί που θέλουν να ισοπεδώνουν τις εθνικές διαφορές και να μας μετατρέψουν σε γκρίζο χυλό, σε ανδράποδα που θα υπαμείβονται, δεν θα έχουν ταυτότητα και δεν θα τολμούν να αρνηθούν τον ασφυκτικό έλεγχο των ευρωγραφειοκρατών ακόμη και στην σκέψη.
Σας θυμίζω ποιος είχε πρώτος σχέδιο για «ενιαία Ευρώπη». Τον λέγανε Αδόλφο, ήταν χορτοφάγος αλλά «έφαγε» μερικά εκατομμύρια ανθρώπους.
Μιλήσαμε για μία νέα συνεργασία, συμμαχία ανεξάρτητων, ελεύθερων Εθνών. Την γεύση του αληθινού ολοκληρωτισμού, των εγχώριων αντηχείων.
Ήταν λέει «υποβαθμισμένη» η εκδήλωση, διότι, πχ. της γύρισε την πλάτη ο Ματτέο Σαλβίνι, ο ηγέτης της Λίγκας, κι αυριανός πρωθυπουργός της Ιταλίας. Ο Ματτέο, που έριξε τάπα στην αριστερά, έστειλε κοτζάμ βίντεο με θερμότατο χαιρετισμό, αλλά μερικοί/ές διάβαζαν «Αυγή» και τους ξέφυγε.
Το πιο συγκινητικό ήταν οι Γάλλοι φίλοι και φίλες που με έπιαναν μετά για να μου σφίξουν το χέρι και να φωτογραφηθούν.
Όλοι καλοί άνθρωποι. Κανονικοί άνθρωποι. Ανάμεσα τους η Φρανσουάζ, ερωτευμένη με την Ελλάδα από την δεκαετία του 1960, που πήγε και έμαθε Νέα Ελληνικά, μετά τα Αρχαία στο σχολείο και τρεις με απώτερη ελληνική καταγωγή από την Σύρο, την Καμία και την Αλεξάνδρεια.
Στο κοκτέιλ που ακολούθησε μεταξύ των ηγετών, είχαμε την ευκαιρία με τους συνεργάτες μου να μιλήσουμε με ηγέτες και ευρωβουλευτές από όλες τις χώρες του κινήματος και να πούμε περισσότερα για όσα αντιμετωπίζουμε στην Ασφάλεια και στην Οικονομία.
Γιατί για μας κάθε διεθνής δράση πρέπει να έχει και εθνικό σκοπό, την προώθηση και υπεράσπιση των συμφερόντων του Έθνους μας. Την επομένη πήραμε το τρένο και είδαμε τα πέριξ. Από Μονακό ως τις Κάννες. Είδα έξω από το καζίνο την σχιζοφρένεια της Ευρώπης. Αυτοκίνητα εκατοντάδων χιλιάδων, Ρώσοι πολυεκατομμυριούχοι, ένας άλλος κόσμος, για να μην πω άλλος πλανήτης.
Στις Κάννες, που ετοιμάζονται για το φεστιβάλ, συγκεντρωμένα τα μαγαζιά με τις ακριβότερες φίρμες του κόσμου.
Για λίγο έχεις την ψευδαίσθηση, πως η ανεργία, η φτώχεια, οι κίνδυνοι της τρομοκρατίας, που πριν δύο χρόνια αιματοκύλισαν την Νίκαια, ανήκουν στην φαντασία μας.
Όμως δεν είναι έτσι. Είναι αλήθεια, όπως και το Μπατακλάν και η Βαρκελώνη.
Το κίνημά μας είναι μία αναγκαιότητα, μία αληθινά δημοκρατική ελπίδα, απέναντι στους ροζ ή κόκκινους φασίστες, πολιτικούς και δημοσιογράφους, σκοτεινές φιγούρες του χρήματος και των ΜΚΟ, που καταστρέφουν την Ευρώπη, το κοινό μας σπίτι.
Το κίνημά μας δυναμώνει παντού κι αυτό θα γίνει και στην Ελλάδα.
Μπορεί οι θνήσκοντες και με το ένα πόδι στη φυλακή η στην χρεωκοπία νταβατζήδες να προτιμούν τους φιδέμπορους, τους πατριδοκάπηλους και πωλητές «ευσέβειας», όμως η ανάγκη θα γίνει σπαθί στα χέρια του λαού και θα έρθει και στην δοκιμαζόμενη Πατρίδα μας η ώρα των αληθινών υπερασπιστών του Έθνους και της Ευρώπης, που δεν έχει σχέση με τον χατζηαβατισμό των νεοφιλελέδων , που ριγούν μόλις τους κοιτάξει ο Γιούνκερ , σαν Αρσακειάδες στο πρώτο ραντεβού.

*Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ