Στην Ελλάδα πίτσες, αλλού ρομποτική

Άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στις 13/06/19

Oσο εμείς ασχολούμαστε με το αν δέσανε τη χελώνα ή αν ήταν λάθος το διάταγμα διάλυσης της Βουλής, ο υπόλοιπος κόσμος προχωρά μπροστά. Εμείς προσπαθούμε να βγούμε από την κρίση πουλώντας εισαγόμενα σουβλάκια, πίτσες και καφέδες οι μισοί Ελληνες στους άλλους μισούς, όμως αλλού συμβαίνουν μαγικά πράγματα, όπου κάποτε στο μέλλον με τη μαζική παραγωγή και το ολοένα φθηνότερο κόστος των προηγμένων νέων τεχνολογιών θα επιτρέψουν όχι εβδομάδα εργασίας επτά ημερών, αλλά τεσσάρων και αργότερα τριών. Στον υπόλοιπο χρόνο τους, σε μια ομαλή εξέλιξη της ανθρωπότητας, όπου αυτή η τεχνολογία θα είναι κτήμα όλων των ανθρώπων και όχι όργανο τυραννίας, οι άνθρωποι θα ψυχαγωγούνται, θα επιμορφώνονται, θα ασχολούνται με την οικογένειά τους. 

Η λέξη «ρομπότ» προέρχεται από τη σλαβική λέξη «ραμπότα», που σημαίνει εργασία. Το ρομπότ, λοιπόν, είναι ένας τεχνολογικά προηγμένος «εργάτης».
Επισκεφθείτε το site της αμερικανικής εταιρίας ρομποτικής Boston Dynamics. Εκεί θα γνωρίσετε τον Spot, ένα τετράποδο ρομπότ γραφείου ή οικίας, σαν μεγάλος σκύλος, που ανεβαίνει σκάλες, με βραχίονα που μπορεί να κάνει πλήθος εργασιών. Θα γνωρίσετε τον LS3, που η ανάπτυξή του χρηματοδοτήθηκε και από το Σώμα των πεζοναυτών. Είναι ένα «μουλάρι» που μπορεί να μεταφέρει 500 κιλά φορτίο σε ομαλό έδαφος, 182 κιλά σε ανώμαλο έδαφος για 32 χιλιόμετρα, ακολουθώντας το αφεντικό του. Εχει συστήματα γυροσκοπικά, τηλεμετρίας, GPS, τρισδιάστατη όραση και πολλά άλλα. Θα δείτε τη WildCat, το γρηγορότερο τετράποδο ρομπότ με κινητήρα αιθανόλης, και βέβαια τον Atlas, το πιο προηγμένο ρομπότ: ένα ανθρωπόμορφο μοντέλο, κοντά στο στερεότυπο που έχουμε από ταινίες και σειρές επιστημονικής φαντασίας, με ασύλληπτες στο παρελθόν ικανότητες κίνησης και εργασιών, που θυμίζουν αθλητή. 
Ολα αυτά, όπως και άλλα, με δυνατότητες ακριβούς εργασίας, που μπορούν να οργανώσουν την αυτόματη διαχείριση ολόκληρου λιμένα εμπορευματοκιβωτίων, όπως έγινε ήδη στην Κίνα, προδιαγράφουν ένα μέλλον για την ανθρωπότητα όπου όλες οι κοπιαστικές σωματικές εργασίες, αλλά και εργασίες που απαιτούν σύνθετες σκέψεις και υπολογισμούς θα γίνονται από τέτοιους προηγμένους «εργάτες», ενώ οι στρατιώτες και οι αστυνομικοί θα έχουν πλήθος τέτοιων βοηθητικών, που δεν θα κουράζονται, δεν θα ματώνουν, δεν θα φοβούνται.
Είμαι απόλυτα σίγουρος πως, αν ψάξουμε τα ονόματα των στελεχών αυτής της εταιρίας και όλων των άλλων στον κόσμο που αναπτύσσουν τέτοιες εφαρμοστέες τεχνολογίες, θα βρούμε ανάμεσά τους ελληνικά. 
Η σπουδαιότερη πρώτη ύλη του Εθνους μας είναι οι άνθρωποι, οι Ελληνες, τα λαμπρά μυαλά, που με το δαιμόνιό τους αριστεύουν μόλις βρεθούν σε ένα υγιώς ανταγωνιστικό και αξιοκρατικό περιβάλλον. Τα Πολυτεχνεία και τα Πανεπιστήμιά μας εν γένει βγάζουν κάθε τόσο σπουδαία μυαλά, που έξω σκίζουν. Εδώ, όμως, πού θα μπορούσαν να δουλέψουν; Πόσοι πόροι διατίθενται για τέτοιες έρευνες και ποιες ελληνικές εταιρίες υπάρχουν που θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τα Πολυτεχνεία και να βγάλουν στην εμπορική παραγωγή τέτοια τεχνολογικά προϊόντα; Γνωρίζουμε όλοι την άποψη των φασιστοειδών αριστερίστικων οργανώσεων στα Πανεπιστήμια για τη σύνδεση της Παιδείας με την παραγωγή και πώς σεληνιάζονται για καθετί που σχετίζεται με στρατιωτικούς ή αστυνομικούς σκοπούς. Το Ισραήλ έχει μόνο για κάθε εφαρμογή laser περί τις 5.000 μικρές εταιρίες! Αναλαμβάνουν projects, τα αναπτύσσουν και ύστερα αυτά, με συμπαραγωγές και εκχωρήσεις δικαιωμάτων, μπαίνουν σε εφαρμογή για ιατρικούς, στρατιωτικούς και άλλους σκοπούς. Αυτό το μοντέλο θα ταίριαζε στους Ελληνες, διότι, όπως και οι Ισραηλινοί φίλοι μας, δουλεύουμε με φίλους και συγγενείς. Μικρές ομάδες καλών επιστημόνων, που θα αναπτύσσουν πρωτοποριακές τεχνολογίες στη ρομποτική, στη γενετική, στους κινητήρες, στη ναυπηγική, στην αεροναυπηγική, νέα πρωτοποριακά υλικά, στη βιοτεχνολογία, την επιγενετική, τη γεωπονική. Αυτό χρειάζεται κεφάλαια και, φυσικά, μετά, μεγαλύτερες εταιρίες, που μόνες τους ή σε συνεργασία με ξένες εταιρίες θα περνούν στην παραγωγή αυτές τις τεχνολογίες. Οι Ελληνες εφοπλιστές στο City και στην Ελλάδα κάθονται πάνω σε έναν πακτωλό χρημάτων και αποτελούν μια ενδεχόμενη πηγή για τέτοιου είδους ποιοτικές επενδύσεις, που θα κρατήσουν τα καλύτερα μυαλά στην Πατρίδα, αλλά και θα βοηθήσουν να επιστρέψουν πολλοί από όσους έφυγαν. 
Μέρος δε των αμυντικών δαπανών θα πρέπει να πηγαίνει σε τέτοια εφηρμοσμένη έρευνα για στρατιωτικούς σκοπούς. Επίσης, οι χώρες που είναι στην πρώτη γραμμή, όπως οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Κίνα, θα αγοράζουν τέτοιες πρωτοποριακές πατέντες από ελληνικές εταιρίες, τις οποίες μπορούν να χρησιμοποιούν σαν υπεργολάβους, ενώ υπάρχουν και ευρωπαϊκά κονδύλια. Και αυτό δεν αφορά μόνο τους επιστήμονες. Ενα μεγάλο πλέγμα τέτοιων εταιριών χρειάζεται και οδηγούς, γραμματείς, πληροφοριακή και τεχνική υποστήριξη. Ολοι αυτοί θα έχουν εισόδημα από δημιουργικές θέσεις εργασίας, θα καταναλώνουν υπηρεσίες και προϊόντα, και έτσι θα δίνουν δουλειά και σε άλλους. 
Ολα αυτά απαιτούν κεφάλαια, συντριβή της γραφειοκρατίας, χαμηλούς φόρους και σταθερό για πολλά χρόνια φορολογικό σύστημα. Μόνον έτσι η χώρα μας θα κάνει επανεκκίνηση, αντί να κυνηγάμε την ουρά μας, δεμένοι σαν δύστυχα σκυλιά κάτω από τον ήλιο στο βαρέλι της γερμανικής δημοσιονομικής πειθαρχίας.  

'Οσο εμείς ασχολούμαστε με το αν δέσανε τη χελώνα ή αν ήταν λάθος το διάταγμα διάλυσης της Βουλής, ο υπόλοιπος κόσμος προχωρά μπροστά. Εμείς προσπαθούμε να βγούμε από την κρίση πουλώντας εισαγόμενα σουβλάκια, πίτσες και καφέδες οι μισοί Ελληνες στους άλλους μισούς, όμως αλλού συμβαίνουν μαγικά πράγματα, όπου κάποτε στο μέλλον με τη μαζική παραγωγή και το ολοένα φθηνότερο κόστος των προηγμένων νέων τεχνολογιών θα επιτρέψουν όχι εβδομάδα εργασίας επτά ημερών, αλλά τεσσάρων και αργότερα τριών. Στον υπόλοιπο χρόνο τους, σε μια ομαλή εξέλιξη της ανθρωπότητας, όπου αυτή η τεχνολογία θα είναι κτήμα όλων των ανθρώπων και όχι όργανο τυραννίας, οι άνθρωποι θα ψυχαγωγούνται, θα επιμορφώνονται, θα ασχολούνται με την οικογένειά τους. Η λέξη «ρομπότ» προέρχεται από τη σλαβική λέξη «ραμπότα», που σημαίνει εργασία. Το ρομπότ, λοιπόν, είναι ένας τεχνολογικά προηγμένος «εργάτης».Επισκεφθείτε το site της αμερικανικής εταιρίας ρομποτικής Boston Dynamics. Εκεί θα γνωρίσετε τον Spot, ένα τετράποδο ρομπότ γραφείου ή οικίας, σαν μεγάλος σκύλος, που ανεβαίνει σκάλες, με βραχίονα που μπορεί να κάνει πλήθος εργασιών. Θα γνωρίσετε τον LS3, που η ανάπτυξή του χρηματοδοτήθηκε και από το Σώμα των πεζοναυτών. Είναι ένα «μουλάρι» που μπορεί να μεταφέρει 500 κιλά φορτίο σε ομαλό έδαφος, 182 κιλά σε ανώμαλο έδαφος για 32 χιλιόμετρα, ακολουθώντας το αφεντικό του. Εχει συστήματα γυροσκοπικά, τηλεμετρίας, GPS, τρισδιάστατη όραση και πολλά άλλα. Θα δείτε τη WildCat, το γρηγορότερο τετράποδο ρομπότ με κινητήρα αιθανόλης, και βέβαια τον Atlas, το πιο προηγμένο ρομπότ: ένα ανθρωπόμορφο μοντέλο, κοντά στο στερεότυπο που έχουμε από ταινίες και σειρές επιστημονικής φαντασίας, με ασύλληπτες στο παρελθόν ικανότητες κίνησης και εργασιών, που θυμίζουν αθλητή. 
Ολα αυτά, όπως και άλλα, με δυνατότητες ακριβούς εργασίας, που μπορούν να οργανώσουν την αυτόματη διαχείριση ολόκληρου λιμένα εμπορευματοκιβωτίων, όπως έγινε ήδη στην Κίνα, προδιαγράφουν ένα μέλλον για την ανθρωπότητα όπου όλες οι κοπιαστικές σωματικές εργασίες, αλλά και εργασίες που απαιτούν σύνθετες σκέψεις και υπολογισμούς θα γίνονται από τέτοιους προηγμένους «εργάτες», ενώ οι στρατιώτες και οι αστυνομικοί θα έχουν πλήθος τέτοιων βοηθητικών, που δεν θα κουράζονται, δεν θα ματώνουν, δεν θα φοβούνται.Είμαι απόλυτα σίγουρος πως, αν ψάξουμε τα ονόματα των στελεχών αυτής της εταιρίας και όλων των άλλων στον κόσμο που αναπτύσσουν τέτοιες εφαρμοστέες τεχνολογίες, θα βρούμε ανάμεσά τους ελληνικά. Η σπουδαιότερη πρώτη ύλη του Εθνους μας είναι οι άνθρωποι, οι Ελληνες, τα λαμπρά μυαλά, που με το δαιμόνιό τους αριστεύουν μόλις βρεθούν σε ένα υγιώς ανταγωνιστικό και αξιοκρατικό περιβάλλον. Τα Πολυτεχνεία και τα Πανεπιστήμιά μας εν γένει βγάζουν κάθε τόσο σπουδαία μυαλά, που έξω σκίζουν. Εδώ, όμως, πού θα μπορούσαν να δουλέψουν; Πόσοι πόροι διατίθενται για τέτοιες έρευνες και ποιες ελληνικές εταιρίες υπάρχουν που θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τα Πολυτεχνεία και να βγάλουν στην εμπορική παραγωγή τέτοια τεχνολογικά προϊόντα; Γνωρίζουμε όλοι την άποψη των φασιστοειδών αριστερίστικων οργανώσεων στα Πανεπιστήμια για τη σύνδεση της Παιδείας με την παραγωγή και πώς σεληνιάζονται για καθετί που σχετίζεται με στρατιωτικούς ή αστυνομικούς σκοπούς. Το Ισραήλ έχει μόνο για κάθε εφαρμογή laser περί τις 5.000 μικρές εταιρίες! Αναλαμβάνουν projects, τα αναπτύσσουν και ύστερα αυτά, με συμπαραγωγές και εκχωρήσεις δικαιωμάτων, μπαίνουν σε εφαρμογή για ιατρικούς, στρατιωτικούς και άλλους σκοπούς. Αυτό το μοντέλο θα ταίριαζε στους Ελληνες, διότι, όπως και οι Ισραηλινοί φίλοι μας, δουλεύουμε με φίλους και συγγενείς. Μικρές ομάδες καλών επιστημόνων, που θα αναπτύσσουν πρωτοποριακές τεχνολογίες στη ρομποτική, στη γενετική, στους κινητήρες, στη ναυπηγική, στην αεροναυπηγική, νέα πρωτοποριακά υλικά, στη βιοτεχνολογία, την επιγενετική, τη γεωπονική. Αυτό χρειάζεται κεφάλαια και, φυσικά, μετά, μεγαλύτερες εταιρίες, που μόνες τους ή σε συνεργασία με ξένες εταιρίες θα περνούν στην παραγωγή αυτές τις τεχνολογίες. Οι Ελληνες εφοπλιστές στο City και στην Ελλάδα κάθονται πάνω σε έναν πακτωλό χρημάτων και αποτελούν μια ενδεχόμενη πηγή για τέτοιου είδους ποιοτικές επενδύσεις, που θα κρατήσουν τα καλύτερα μυαλά στην Πατρίδα, αλλά και θα βοηθήσουν να επιστρέψουν πολλοί από όσους έφυγαν. 
Μέρος δε των αμυντικών δαπανών θα πρέπει να πηγαίνει σε τέτοια εφηρμοσμένη έρευνα για στρατιωτικούς σκοπούς. Επίσης, οι χώρες που είναι στην πρώτη γραμμή, όπως οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Κίνα, θα αγοράζουν τέτοιες πρωτοποριακές πατέντες από ελληνικές εταιρίες, τις οποίες μπορούν να χρησιμοποιούν σαν υπεργολάβους, ενώ υπάρχουν και ευρωπαϊκά κονδύλια. Και αυτό δεν αφορά μόνο τους επιστήμονες. Ενα μεγάλο πλέγμα τέτοιων εταιριών χρειάζεται και οδηγούς, γραμματείς, πληροφοριακή και τεχνική υποστήριξη. Ολοι αυτοί θα έχουν εισόδημα από δημιουργικές θέσεις εργασίας, θα καταναλώνουν υπηρεσίες και προϊόντα, και έτσι θα δίνουν δουλειά και σε άλλους. Ολα αυτά απαιτούν κεφάλαια, συντριβή της γραφειοκρατίας, χαμηλούς φόρους και σταθερό για πολλά χρόνια φορολογικό σύστημα. Μόνον έτσι η χώρα μας θα κάνει επανεκκίνηση, αντί να κυνηγάμε την ουρά μας, δεμένοι σαν δύστυχα σκυλιά κάτω από τον ήλιο στο βαρέλι της γερμανικής δημοσιονομικής πειθαρχίας.