'Αλλο ο καρδινάλιος κι άλλο ο κολλητός

Άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στις 27/02/19

Εκείνο τον καρδινάλιο που του αρέσανε τα ξινά και πολύ άγουρα τον βγάλανε όλοι λεζάντα. Το Βατικανό και το Σίδνεϊ απέχουν nanosecond για τα τσακάλια της ελληνικής αδέσμευτης δημοσιογραφίας. 

Ομως η Μολδαβία, η Ευελπίδων, όπου συνεδριάζουν τα Τριμελή Πλημμελειοδικεία της Αθήνας, και η οδός Πειραιώς, στο ύψος του Μοσχάτου, απέχουν εκατομμύρια έτη φωτός για καναλάρχες και εν γένει συγκροτήματα. Π.χ. η «Καθημερινή» την επομένη δεν πήρε είδηση τι συνέβη με τον Νίκο Γεωργιάδη, αφανή υπαρχηγό του Μητσοτάκη, ενώ στον Σκάι το περάσανε ντούκου και υπερασπιστικώς.

Οσο είναι στρέβλωση της δημοκρατίας η κυβερνητική προπαγάνδα μέσω των κρατικών ΜΜΕ, άλλο τόσο είναι στρέβλωση και η σιωπή ή η κακοποίηση της αλήθειας από τα ιδιωτικά ΜΜΕ. Και θα έλεγα, λίγα χρόνια μετά, ότι ο Σαμαράς έπρεπε τελικά να εξυγιάνει την ΕΡΤ και να κλείσει τον Σκάι. Το Mega το φούνταραν οι μέτοχοί του.

Η κρατική ραδιοτηλεόραση έχει σκοπό να προβάλλει τον λαϊκό πολιτισμό, την παραδοσιακή μουσική, το θέατρο, να είναι παραγωγός ή συμπαραγωγός ελληνικών ταινιών με ελληνική θεματογραφία, να παράγει και προβάλλει ντοκιμαντέρ ιστορικά, επιστημονικά, να προβάλλει την πνευματική ζωή του τόπου και να ενημερώνει αντικειμενικά, με παράθεση των γεγονότων, χωρίς να νομίζεις κάθε βράδυ ότι έρχεται η συντέλεια του κόσμου.Ο γράφων ήταν φανατικός τηλεθεατής της ΕΤ3 που είχε εκπομπές «διαμάντια», μεταξύ τους του εξαίρετου κ. Σαββίδη. Είχα δε μία εβδομάδα πριν από το «μαύρο», για το οποίο δεν είχα ιδέα, αφιερώσει άρθρο στη «δημοκρατία» με τίτλο «Κάν’ το όπως η ΕΤ3», θεωρώντας ότι έπειτα από εξυγίανση, περικοπές των σπαταλών και της ασυδοσίας κάτι συνδικαλισταράδων, αυτής της ποιότητας η τηλεόραση θα μπορούσε να αποτελέσει το πρότυπο της νέας κρατικής τηλεόρασης, που εκτός από το να είναι ποιοτικός θεματοφύλακας της Ελληνικής Ιστορίας και των Τεχνών, θα παρείχε και ενημέρωση χωρίς κραυγές και δραματική σκηνοθεσία των ειδήσεων.

Σήμερα έχουμε την κόκκινη προπαγάνδα της τηλεόρασης αλλά παραμένει και το άλλο ιδιωτικό όργιο των μπετατζήδων, όπου επί δεκαήμερο, ανάμεσα σε τουρκοσίριαλ και ριάλιτι στα όρια της εκπόρνευσης, εμπεδώνουμε επί ώρες το ζεϊμπέκικο του Πολάκη, το τσιγάρο του Πολάκη, το τηλεφώνημα στον Στουρνάρα, αλλά η πρωτόδικη καταδίκη για τόσο ατιμωτικό αδίκημα του δεξιού χεριού του Μητσοτάκη σκεπάζεται από κάποιους, όπως η γάτα σκεπάζει το σκατό της.

Η χώρα πλησιάζει στον πάτο με τις ιδεοληψίες της Αριστεράς και αυτοί εδώ, οι «μακεδονομάχοι» που όμως συμφωνούν με τη σύνθετη ονομασία και τώρα μέρα νύχτα μάς λένε ότι η συμφωνία δεν καταγγέλλεται, αυτοί που συμφωνούν με τους συριζαίους στη Συμφωνία του Μαρακές, που μετατρέπει τη λαθρομετανάστευση σε δικαίωμα, αυτοί που ψελλίζουν για σκευωρίες σε μια τόσο βρόμικη υπόθεση, αντί να το βουλώσουν, πλασάρονται για σωτήρες.

Το πρόβλημα είναι μεγάλο. Οι δεξιοί είμαστε νοικοκύρηδες, πατριώτες, φυλάξαμε και φυλάμε την Πατρίδα με τα όπλα, αγαπάμε τη Σημαία και δεν αποφεύγουμε τη στρατιωτική θητεία και τις ευθύνες, πιστεύουμε στον Θεό, στην Πατρίδα, στον Νόμο και στην Τάξη, κάστρο μας η οικογένειά μας και το σπίτι μας, προστατεύουμε τα παιδιά μας και θυσιαζόμαστε γι’ αυτά.

Δεν έχουμε αλληλεγγύη κακοποιών ή τρομοκρατών και νοιαζόμαστε για όλα τα παιδιά όλου του κόσμου, και τίποτα δεν θεωρούμε απεχθέστερο από τους κοινωνικούς λύκους, που εκμεταλλεύονται φτωχούς και αδύναμους, γιατί είμαστε Χριστιανοί, ανθρωποκεντρικοί, Ελληνες.
Αυτή είναι η αληθινή Δεξιά και όχι το κανιβαλικό κακέκτυπό της, που κάνει κωλοτούμπες στους διεφθαρμένους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, τα κάνει πάνω της μπροστά στην Αριστερά και μοιάζει με παρακμιακό φέουδο ψευτοαριστοκρατών, που συγχωρούν κι ανέχονται τα πάντα στους κολλητούς τους. Είπαμε, δεν πλένουμε όλοι στην ίδια σκάφη τα ρούχα μας. Ο λαός, οι πολλοί καλοί και τίμιοι άνθρωποι τα πλένουν χώρια και απεχθάνονται όλα όσα η οικογένειά μας, η φύση, η τιμή και η λογική, ο Ελληνικός Τρόπος μάς έχουν μάθει να απεχθανόμαστε...