Ο επικεφαλής της Νέας Δεξιάς Φαήλος Κρανιδιώτης για τα εθνικά θέματα, τη Novartis και τη Ν.Δ.
Συνέντευξη στη Ντία Μούλου για το www.newpost.gr

Ουδεμία υποχώρηση στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων δεν πρέπει να υπάρξει, σημειώνει σε συνέντευξή του στο newpost.gr, ο επικεφαλής της Νέας Δεξιάς Φαήλος Κρανιδιώτης. «Η δικιά μας αναγνώριση τους καίει. Από μας περνάει ο δρόμος τους για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ Εμείς είμαστε ο αεροφόρος αγωγός τους. Χωρίς καλή σχέση με μας θα πάθουν ασφυξία. Αν μείνουν έτσι θα τους διαλύσουν οι Αλβανοί με την υπεργεννητικότητα τους».
Στο ζήτημα της Novartis κάνει λόγο για ένα «ζήτημα διαχρονικό… Ακόμη κι αν όλα τα έκαναν κάποιοι γιατροί και διοικητικοί παράγοντες, τότε στην καλύτεροι περίπτωση κάποιοι πολιτικώς αρμόδιοι ήταν τουλάχιστον ανίκανοι. Άρα, ανίκανοι ή συνεργοί κλεφτών, έχουν πολιτική ευθύνη σίγουρα, πράσινοι, μπλε και κόκκινοι». Ως προς την επιλογή της κυβέρνησης να «ανοίξει» τώρα το ζήτημα, σχολιάζει πως «ανοήτως νομίζουν πως θα αποπροσανατόλιζαν τον λαό από αυτό που τους τρόμαξε: τα συλλαλητήρια, την πιο ελπιδοφόρα και υγιή αντίδραση του λαού μας».

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης*
Η ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας είναι δικές μας αλλά ταυτόχρονα ανήκουν στην ευρύτερη σφαίρα των ευρωπαϊκών αποθεμάτων, αφού ο κύριος καταναλωτής των ενεργειακών πηγών που έχουν βρεθεί, όταν γίνει η εκμετάλλευση τους, θα είναι οι ευρωπαϊκές χώρες.
Πού είναι λοιπόν η αληθινή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σε κάτι τόσο σημαντικό, όταν οι τραμπουκικοί τραμπουκισμοί εκδιώκουν την ιταλική πλατφόρμα εξόρυξης; Πουθενά. Ανύπαρκτο το παρδαλό ιερατείο των χρυσοκάνθαρων των Βρυξελλών. Γιατί; Μα γιατί αυτή η διεφθαρμένη ελίτ υπονομεύει τις αληθινές ευρωπαϊκές αξίες, δεν υπερασπίζεται τα ευρωπαϊκά έθνη, την ελευθερία τους, την ταυτότητα τους, τα σύνορα και τις ΑΟΖ τους, εκτός αν θιγόταν πχ η Γερμανία, αυτή που η καγκελάριος της καλωσόρισε τον “πρωθυπουργό της Μακεδονίας”, ρίχνοντας μας άλλη μια μικρή μαχαιριά στην πλάτη.

Η έλλειψη αγάπης για την Πατρίδα είναι κάτι αφύσικο, μία ανωμαλία
Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*
Οι άνθρωποι, όταν αρρωσταίνουν και πέφτει το ανοσοποιητικό μας, έχουμε διάφορα συμπτώματα. Βγάζουμε άφθες, σπυριά, παθαίνουμε ωτίτιδα, έχουμε πυρετό, διάρροια. Τώρα, στην κορύφωση της μεταπολιτευτικής παρακμής, πάθαμε Μπουτάρη, Καμίνη και διάφορα άλλα. Αγαπώ πολύ τη Θεσσαλονίκη, σπούδασα εκεί. Σκοπού 5, Σαράντα Εκκλησιές, στο ημιυπόγειο, έναντι του κινηματογράφου Αίαντος, όπου έβλεπες ψαγμένες ταινίες, ακούγοντας τον ήχο της μηχανής προβολής. Είχε τη μοίρα τόσων και τόσων αιθουσών. Έκλεισε.

Συκοφαντίες και ύβρεις για τον λαό των συλλαλητηρίων από τον (πιστό στην παράδοση του ολοκληρωτισμού) Τσίπρα
Aπό τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*

Ο Μουσολίνι, αν δεν το γνωρίζετε, προέρχεται από την Αριστερά. Ξεκίνησε ως άθεος και μηδενιστής, είχε φτάσει να είναι διευθυντής της εφημερίδας του σοσιαλιστικού κόμματος και μάλιστα ο Λένιν έψεγε τους Ιταλούς συντρόφους του, που έχασαν τη μόνη ελπίδα της ιταλικής Αριστεράς να πάρει την εξουσία.

Το κάρμα είναι σκύλα και γυρίζει  στον αφέντη της
Θες να βρεις τι γίνεται; «Ακολούθησε τα λεφτά» λένε οι σοφοί και μεγάλοι σύμμαχοί μας, οι Γιάνκηδες, που έφτιαξαν τις τρεις μεγάλες σιδερένιες αγάπες μου, τη Harley Davidson, την Cadillac V16 του 1930 και το σαρανταπεντάρι Colt. Κι όπως έλεγε ο μεγάλος λαϊκός φιλόσοφος του Σικάγου, ο Αλφόνσος Γαβριήλ Καπόνε, ο αληθινός Σημαδεμένος, που οι φίλοι του φώναζαν Αλ, «συνήθως πετυχαίνεις πολύ περισσότερα με έναν καλό λόγο κι ένα πιστόλι, παρά μόνο με έναν καλό λόγο».

Η κυβέρνηση είχε τον λαγό στο καπέλο και τον έβγαλε για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα

Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*
Υπάρχουν δύο ξεχωριστά ζητήματα. Η επικοινωνιακή – πολιτική διαχείριση της υπόθεσης Novartis και η δικαστική υπόθεση αυτή καθεαυτή. 
Είναι προφανές πως ο χρόνος επιλογής της αποστολής της δικογραφίας στη Βουλή επελέγη με πολιτικά και επικοινωνιακά κριτήρια. Ο ΣΥΡΙΖΑ τρόμαξε από τα αχανή συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, όπου συμμετείχαν και πολλοί ψηφοφόροι του. Άπατη πήγε η κοινή προπαγάνδα αριστερών και νεοφιλελεύθερων εθνομηδενιστών. Τζάμπα οι ειρωνείες, οι ύβρεις, οι εξυπνακισμοί από όλους τους πουθενάδες της πολιτικής, της ψευτοδιανόησης και της δημοσιογραφίας. Τζάμπα οι τραμπουκισμοί κατά του Μίκη στο σπίτι του από τους παρακρατικούς του Σόρος και στα ΜΜΕ από τους έμμισθους κονδυλοφόρους.

Οι σημερινοί διαδηλωτές ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν
Από τον Παναγιώτη Δούμα*
Πολλοί κάνουν το λάθος να εστιάσουν στις ομοιότητες και τις διαφορές των φετινών συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία με εκείνο του 1992. Τα μόνα συγκρίσιμα στοιχεία όμως είναι ποσοτικά, πεδίο δόξης λαμπρό για «λάθη» και λάθη.
Πέραν τούτου, το 1992 ουδείς ουσιαστικά, πλην ελαχίστων αριστερών, είχε αποτολμήσει να χλευάσει και να απαξιώσει τη λαϊκή βούληση. Ουδείς είχε καθυβρίσει τους διαδηλωτές ως γραφικούς, ακραίους, κουτούς και… «χριστιανοταλιμπάν». Όλη η πολιτική ηγεσία της χώρας είχε συμπαρασυρθεί, ως όφειλε, από τη λαϊκή απαίτηση. Μοιραία το μέτωπο ήταν εθνικό και προς τούτο η ομόφωνη απόφαση του τότε συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, ευαγγέλιο για τους σημερινούς διαδηλωτές.

Σήμερα, 175 χρόνια μετά τον θάνατό του, 1.000.000 Ελληνες θα τον τιμήσουν με το συλλαλητήριο
Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*
Σαν σήμερα, που είναι το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, στις 4 Φεβρουαρίου 1843, έκλεισε τα μάτια του ένα από τα μεγαλύτερα λιοντάρια που έβγαλε από τα σπλάχνα του ο λαός μας. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, αυτός που μαζί με τον Καραϊσκάκη, ο ένας στον Μοριά κι ο άλλος στη Ρούμελη, αγωνίστηκαν για να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα της Επανάστασης στην πιο δύσκολη ώρα. Διώχτηκε από την ξενοκρατία και τους εδώ υπηρέτες της και στοχοποιείται ακόμη και σήμερα από τους εθνομηδενιστές.

Οταν το πλήθος αντιδρά με το εθνικό ένστικτο, πιάνουν δουλειά το παρακράτος και οι ψευτοδιανοούμενοι
Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*
Σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ακόμη και σε αυτές όπου οι πολίτες ερωτώνται με στιλ «θα θέλατε η κυβέρνηση να δεχθεί σύνθετη ονομασία, που θα περιέχει τη λέξη Μακεδονία, ώστε να διασφαλιστούν η ειρήνη και ευημερία στην περιοχή, να μη σας πέσουν τα μαλλιά, να μη σας ψοφήσει ο σκύλος, να μη σας αφήσει η γκόμενα, να βγούμε από τα Μνημόνια και να παίρνει πάντα το νταμπλ η ομαδάρα σας;», οι πολίτες, με ποσοστά που φτάνουν ως και 80%, απαντούν στεντόρεια «ΟΧΙ». Γιατί, μερικές φορές, εμμέσως έτσι ρωτούν.