Ολη η επίθεση στην ίδια την ύπαρξη του Εθνους μας προέρχεται από τη σημερινή Ε.Ε.
(Άρθρο Φαήλου Κρανιδιώτη στην εφημερίδα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ")
Την Τετάρτη που πέρασε, η NEΑ ΔΕΞΙΑ παρουσίασε σε μία κατάμεστη αίθουσα την ενιαία στρατηγική της για το δημογραφικό και το μεταναστευτικό. Εκεί ανακοινώσαμε και την έναρξη της συνεργασίας μας με την ENF, την ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο των πατριωτικών δεξιών κομμάτων, που ονομάζεται «Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας», παρουσία της αντιπροέδρου της ΕΝF, της Αγγλίδας ευρωβουλευτού κυρίας Τζάνις Ατκινσον, του Ολλανδού ευρωβουλευτή κ. Αντρέ Ελισεν και του αναπληρωτή γενικού γραμματέα, του Αυστριακού κ. Ντίτμαρ Χόλτσφαϊντ. Είναι η ομάδα στην οποία ανήκουν η Μαρίν Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο, αξιωματική αντιπολίτευση στη Γαλλία, ο Βίλντερς στην Ολλανδία, επίσης δεύτερο κόμμα, το Κόμμα Ελευθερίας στην Αυστρία, η AfD στη Γερμανία και πολλοί άλλοι, που αμφισβητούν τον πιο αντιευρωπαϊκό μηχανισμό: τη σημερινή Ε.Ε., τις δομές, τον τρόπο λειτουργίας της στο μεταναστευτικό, στο χρέος, σε πολλά.

Η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και το όμορο περιθώριο της βίας είχαν δώσει την «παραγγελιά» για τη διάλυση της ΔΕΛΤΑ 
Μία ναυτική φωτοβολίδα φωσφόρου ήταν αρκετή για να ξεβρακώσει με ειρωνικό αλλά και τραγικό τρόπο όλη την υποκουλτούρα της ανομίας, που σαν ψοφίμι και σκουπίδια από τον βυθό του μεταπολιτευτικού βάλτου έχει αναδευτεί από την κρίση κι έχει βγει στον βρόμικο αφρό του δημόσιου λόγου. Μία ερίτιμος συνάδελφος κατηγορούσε τους αστυνομικούς της ΔΕΛΤΑ ως φασίστες. Δημοσίως. Το εκπληκτικής σύλληψης επιχείρημά της ήταν ότι πολλοί εξ αυτών είχαν υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία τους στις Ειδικές Δυνάμεις, στις οποίες, όπως είπε εμβριθώς, όσοι πάνε είναι συνήθως φασίστες.

Παρά το γελοίο κι ανιστόρητο σύνθημα, η Junta (Στρατιωτικό Συμβούλιο), στα ισπανικά, δεν τελείωσε το 1973. Ο Τζουμάκας, ο φίλος μου ο Χρύσανθος, η Δαμανάκη και τ’ άλλα παιδιά δεν έριξαν τον Παπαδόπουλο. Τον έριξε με το κίνημά του της 25ης Νοεμβρίου ο Ιωαννίδης. Δείτε πάντως βίντεο της εποχής. Πολλές ελληνικές Σημαίες και καμιά κουκούλα. Συγκρίνετε με το σημερινό σκοτεινό παρακράτος των «Αντίφα», των μηδενιστών βανδάλων, το μακρύ χέρι του Σόρος και της «Ανοιχτής Κοινωνίας» του, ένα αντιευρωπαϊκό και ανθελληνικό αθρόα χρηματοδοτούμενα εργαλείο μαζικού εποικισμού.
Τη δικτατορία την έριξε η προδοσία της Κύπρου, όπου, μετά τον τυχοδιωκτισμό του πραξικοπήματος, ο Ιωαννίδης, αυτός ο σκληρός, με τα τρία αριστεία ανδρείας, κατέρρευσε όταν συνειδητοποίησε το δούλεμα από τους Αμερικανούς και συγκεκριμένα από τον Γκας Αβράκωτο της DIA, κατ’ όνομα Ελληνα, θύτη της Πατρίδας του.

Το ζήτημα των αδειών θέλει νηφάλια προσέγγιση, λογική και στόχους
H πραγματικότητα στις φυλακές είναι άθλια. Εχω γράψει γι’ αυτό. Εχω γράψει πως η ποινή δεν λέει, π.χ., 20 χρόνια κάθειρξη και από κάτω, αοράτως με σινική μελάνη, «στη διάρκεια δε της κράτησής σου θα σε εξευτελίζουμε με συνθήκες ανάρμοστες ακόμη και για ζώα, όχι για ανθρώπους». Βασική αιτία ο υπερπληθυσμός των κρατουμένων, εκ των οποίων σχεδόν τα 3/4 είναι αλλοδαποί κι εδώ, θέλουν δεν θέλουν οι ιδεοληπτικοί και φραγκοφονιάδες «δικαιωματιστές», το λαθρομεταναστευτικό συνδέεται με το πρόβλημα ασφάλειας και την ασφυξία στο μόνο κατ’ όνομα «σωφρονιστικό» σύστημα. Γι’ αυτό μάλλον και μια ολοκαίνουργια φυλακή, στη Δράμα, μαζεύει αράχνες άδεια, κύριε Κοντονή μας.

Στις αρχές Δεκεμβρίου έχει προσκληθεί από τον ΠτΔ κ. Παυλόπουλο να επισκεφθεί την Αθήνα ο Ερντογάν.
Στο πρωθυπουργοκεντρικό σύστημά μας τα ζητήματα αυτά αποφασίζονται από την κυβέρνηση και δη τον υπουργό Εξωτερικών. Πλην, όμως, ο ιδιόρρυθμος και κατά πολλούς ημίτρελος Τούρκος ηγέτης προέβη για πολλοστή φορά σε ιταμές δηλώσεις, επαναλαμβάνοντας μια ρήση του Μεχμέτ Πασά το 1573 για την Κύπρο προς τον πρέσβη της Βενετίας: Εμείς, με την κατάκτηση της Κύπρου, σας κόψαμε το χέρι, ενώ εσείς, στον πόλεμο του 1571, μας ξυρίσατε απλά τα γένια».
Η επανάληψη αυτής της αλαζονικής δήλωσης δεν έγινε βέβαια για λόγους ιστορικούς. Επαναλήφθηκε ως άλλη μια απειλή του κράτους «συμμορία» εναντίον του Ελληνισμού, προστιθέμενη σε πλήθος άλλες του Τούρκου προέδρου και άλλων μελών της κυβέρνησής του.